ENOLA GAY 70 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

Ηταν 6 Αυγούστου του 1945 και 01:37 μετά τα μεσάνυχτα, όταν τα τρία αμερικανικά ανιχνευτικά αεροπλάνα «Β-29» απογειώθηκαν από τη νήσο Τινιάν και την αμερικάνικη βάση των Μαριάνων νήσων. Μια ώρα αργότερα στις 02:45, θα τα ακολουθήσει ένα άλλο, βομβαρδιστικό «Β-29», που στην πλώρη του με μαύρα γράμματα έγραφε «Enola Gay». Ηταν το όνομα της μητέρας του 29χρονου κυβερνήτη του, σμηνάρχου Πολ Τίμπετς, ο οποίος θεώρησε σωστό μ' αυτό ακριβώς το όνομα να βαφτίσει το σκάφος. Μαζί με τον Π. Τίμπετς, πετούσε το δωδεκαμελές πλήρωμα του «Ενόλα Γκέι», ενώ στην κοιλιά του αεροσκάφους μεταφερόταν κάτι το εντελώς καινούριο: Μόνο μια βόμβα, που δεν περιείχε κοινή εκρηκτική ύλη, αλλά ουράνιο 235. Επρόκειτο για μια ατομική βόμβα, που την είχαν βαφτίσει «Little boy» («Αγοράκι») και η αποστολή του πληρώματος του «Ενόλα Γκέι» ήταν να τη ρίξει πάνω σε πραγματικό στόχο, στην πόλη Χιροσίμα..

Στις 07:09 από τα ανιχνευτικά «Β-29» αναγγέλλεται ότι «ο ουρανός είναι αίθριος πάνω από τη Χιροσίμα». Στις 08:11 η πόλη φαινόταν καθαρά από τα μέλη του πληρώματος του «Ενόλα Γκέι». Δυόμισι λεπτά αργότερα, ο κυβερνήτης Τίμπετς διατάζει το σκοπευτή του, επισμηναγό Τόμας Φίρμπι, ν' αφήσει τη βόμβα στο κενό.

Ωρα 08:15...... Το «Little boy» εγκαταλείπει το «Enola Gay» και 45 δευτερόλεπτα αργότερα μια τρομερή αστραπή τυφλώνει τους αεροπόρους που φοράνε γυαλιά οξυγονοκολλητών. Επειτα, ένα τεράστιο κοκκινωπό μανιτάρι υψώνεται στον ουρανό.

Ο τραγικός απολογισμός ?

270.000 νεκροί, απο τους οποίους οι 70.000 στιγμιαία κατα την έκρηξη, ενώ οι υπόλοιποι πέθαναν τα επόμενα χρόνια απο διάφορες μορφές καρκίνου λόγω της ραδιενέργειας !